Wratten. Ze klinken vaak viezer dan ze zijn en komen ook veel vaker voor dan je denkt. Zo ook de veelvoorkomende waterwratjes. Wratjes die vooral bij kleine kinderen verschijnen. Maar hoe ontstaan die waterwratten precies? Bestaat er zoiets als waterwratten bij volwassenen? En misschien wel nog belangrijker, hoe kun je waterwratjes behandelen? Ik help je graag!
Nieuwsgierig geworden naar de oorzaak en behandeling? Lees dan hieronder verder!
Wat zijn waterwratten?
Waterwratten zijn wratjes die veroorzaakt worden door een virus infectie. In tegenstelling tot gewone wratten worden waterwratjes niet veroorzaakt door het papillomavirus, maar door het pokkenvirus. Ook wel het Molluscum Contagiosum virus genoemd.
Vandaar dat de officiële medische term voor waterwratten Molluscum Contagiosum is. Ook Mollusca Contagiosa en parelwratten zijn veelgebruikte termen voor waterwratten.
De waterwratjes komen over het algemeen vooral voor bij kinderen. Waterwratjes bij volwassenen zie je eigenlijk zelden. Wel is het zo dat het virus na besmetting in je lichaam aanwezig blijft. Daarom is het ontstaan van waterwratten bij volwassenen niet honderd procent uitgesloten. Als je weerstand verlaagt, kan het virus bijvoorbeeld weer gaan opspelen en zo waterwratjes veroorzaken.
Waterwratten krijgen is niets ernstigs. Ze verdwijnen vanzelf weer. Toch kan het in sommige gevallen fijn zijn om dit proces te versnellen. Of de waterwratjes te behandelen. Met name omdat de waterwratjes besmettelijk zijn. Onderaan deze blog geef ik antwoord op de vraag: wat te doen tegen waterwratjes?
Hoe zien waterwratten eruit?
Waterwratten zien er, net als gewone wratten, uit als ruwe bolvormige pukkeltjes op de huid. Wat hieraan opvalt is dat waterwratjes een huidkleurige kleur hebben. Daarnaast zit er in het midden van het wratje vaak een soort deukje. Daarom worden ze ook wel bolhoedwratjes genoemd. Soms is dit deukje trouwens meer een gelige verkleuring.
Verder voelen de waterwratjes week en glad aan. Dit is meteen ook een verschil met de standaard wrat die juist ruw en hard aanvoelt. Wat waterwratjes verder typeert is dat ze relatief klein zijn en ook niet vaak op de handen of voeten zitten. Waar gewone wratten wel vaak verschijnen.
Meestal gaat het om een aantal waterwratjes, maar het kan ook zo zijn dat je heel veel waterwratjes krijgt. Ze zitten dan met name op de borst, in de hals en rond de oksels. Maar kunnen ook in het gezicht zitten. Gelukkig gebeurt dit minder vaak.
Ook kunnen er eczeem klachten rondom de waterwratjes ontstaan. Heb je hier last van? Bekijk dan hier mijn huidverzorgingstips bij eczeem: Productadvies atopisch eczeem.
Symptomen waterwratjes: hoe zien waterwratjes eruit?
Waterwratten zijn over het algemeen vrij goed te herkennen, waardoor kan zelf vaak de diagnose gesteld worden. Hieronder heb ik alle symptomen van waterwratten op een rijtje gezet:
- Bolvormige pukkeltjes
- Gladde wratjes
- Jeukende huid
- Parelmoerachtige glans
- Kleine bultjes met een deukje in het midden
- Soms ontstoken waterwratjes of ontstoken huid
- Geel vocht dat uit wratjes loopt
- Korstjes na opdrogen wratjes
- Er kunnen nieuwe wratjes ontstaan
- Waterwratjes ontstaan binnen een halfjaar na besmetting
- Waterwrattjes zitten meestal op de romp, hals en oksels
- Soms zit een waterwratje in het gezicht
Oorzaak waterwratten: hoe ontstaan waterwratjes?
Waterwratjes worden veroorzaakt door een infectie met het pokkenvirus. Ook wel het molluscum contagiosum virus genoemd. Dit virus veroorzaakt meestal bij kinderen of jong volwassenen een infectie. De besmettingspiek ligt echter wel bij jonge kinderen van vijf jaar.
Dit komt waarschijnlijk omdat zij wat intensiever contact hebben met andere kinderen tijdens het spelen, op school, bij gym, tijdens zwemles etc. Het pokkenvirus wordt namelijk overgedragen via voorwerpen of intensief en direct huidcontact. Bij kinderen gebeurt dit dus vooral op school, zwemles of tijdens het spelen. Terwijl het op oudere leeftijd voornamelijk wordt overgedragen via seksueel contact.
Met name als je last hebt van een verminderde weerstand ben je vatbaarder voor een infectie met het pokkenvirus. Bijvoorbeeld omdat je ziek bent, bepaalde medicijnen gebruikt die invloed hebben op je immuunsysteem. Maar ook wanneer je lange tijd veel stress ervaart of slecht slaapt ben je gevoeliger voor besmetting.
Waterwratjes volwassenen
Bij kinderen komen waterwratjes dus het meeste voor. Volwassenen zijn veel minder vatbaar voor het molluscum contagiosum virus. Toch kan het, in zeldzame gevallen, zijn dat je als volwassene waterwratjes krijgt. Besmetting met het virus vindt dan vooral plaats via seksueel contact. Hierin is een verminderde weerstand vaak de boosdoener, omdat dit je extra vatbaar maakt voor het virus.
De waterwratjes komen dan vooral voor op plekken op het onderlichaam, rondom de geslachtsdelen. Maar niet de geslachtsdelen zelf en ook niet op de anus. Heb je wel last van wratjes op deze plekken? Dan kan het zijn dat er sprake is van een ander virus dat genitale wratten veroorzaakt.
Zijn waterwratten besmettelijk?
Het hebben van waterwratten is dus inderdaad een besmettelijk. Een besmetting treedt gemakkelijk op. Als een kindje eenmaal last heeft van waterwratten, kan het daarom ook snel gaan qua verspreiding. Meestal gebeurt dit doormiddel van huid op huid contact.
Daarom worden de wratjes ook wel waterwratjes genoemd. Tijdens de zwemles periodes zitten kinderen namelijk veel tegen elkaar aan, waardoor het virus in deze periode snel wordt overgedragen. Maar de waterwratten kunnen ook worden overgedragen door contact via gebruikte voorwerpen. Denk aan speelgoed, handdoeken en kleding.
Of via huidschilfertjes die onder je nagels blijven zitten nadat je aan de waterwratjes gekrabd hebt. Je kunt daarom beter over de waterwratjes en kwetsbare huid wrijven! Dit verkleint ook de kans dat de waterwratten gaan ontsteken.
Als besmetting eenmaal heeft plaatsgevonden, is het niet meteen zo dat de waterwratten te zien zijn. Het kan zelfs wel vijf maanden duren voordat je de waterwratjes ontstaan. Bij mensen met een huidaandoening, zoals eczeem of psoriasis, gebeurt dit meestal sneller. De huidbarriere is dan namelijk minder sterk, waardoor het virus gemakkelijk de huid binnen treedt en ook erg besmettelijk is.
Behandeling waterwratten: wat kun je doen tegen waterwratjes?
Over het algemeen verdwijnen waterwratjes vanzelf weer. Behandelen is daarom niet nodig. Toch kan het soms fijn zijn om de wratjes weg te halen. Dit is met name gewenst als de waterwratjes op een onhandige plek zitten. Hieronder heb ik een aantal manieren gezet om waterwratjes te verwijderen:
1. Waterwratjes sudocreme
Ik hoor wel eens wel eens dat mensen de waterwratjes met sudocreme behandelen. Ook de zoekterm 'sudocreme op wrat' en specifiek 'sudocreme waterwratjes' wordt maandelijks vaak gegoogeld. En als je de pagina 'Waterwratjes Oma weet raadt' bekijkt wordt sudocreme ook massaal getipt. Toch raad ik het niet aan om sudocreme tegen wratten in te zetten.
Niet per se vanwege de uitdrogende werking van sudocreme, maar wel om de irriterende ingrediënten in dit potje. Het bevat namelijk een hoge concentratie lavendelolie, wat irriteert. Ook bij luieruitslag zou ik daarom nooit sudocrème smeren! En steelwratjes verwijderen met sudocrème helpt helaas ook niet..
2. Waterwratjes behandelen met zinkoxide
De combinatie waterwratjes/sudocreme is dus iets wat ik niet adviseer. Wat je wél kunt is een huidvriendelijkere crème smeren met ongeveer dezelfde werking als sudocreme. Alleen dan zonder het irriterende aspect
Wat sudocreme als werkzame ingrediënt bevat is zinkoxide. Een effectief ingrediënt voor waterwratjes, want zinkoxide verlicht jeuk, heeft een indrogend effect en legt een soort bescherm laagje over de wratjes. Goede voorbeelden van producten met zinkoxide zijn:
3. Waterwratjes verwijderen met curettage
Een huisarts kan de waterwratten behandelen doormiddel van curettage. Hierbij worden de wratjes met een scherpe lepel van de huid afgeschraapt. Heel soms in combinatie met een verdovende crème (emla crème), maar meestal is emla crème niet nodig. Een risico is wel dat er kleine littekentjes kunnen achterblijven. Het heeft daarom niet mijn voorkeur.
4. Waterwratten behandelen met kaliumhydroxide
Een ‘veiligere’ optie is om de wratjes zelf aan te stippen met 5% of 10% kaliumhydroxide. Dit is bij de apotheek verkrijgbaar (Molutrex waterwratjes). Als je de waterwratjes met kaliumhydroxide aanstipt, ontstaat er een ontstekingsreactie. Op die manier verweekt het wratje eigenlijk. Binnen twee tot vier weken zie je de behandelde waterwratten als het goed is niet meer zitten. De behandeling zelf is alleen helaas geen pretje. Het bijt namelijk behoorlijk.
5. Vloeibare stikstof
Een andere methode van waterwratjes behandelen is cryotherapie. Hierbij worden de wratjes aangestipt met vloeibare stikstof, waardoor ze bevriezen en vanzelf van de huid vallen. Lokale verdoving is bij deze behandeling niet nodig. De koude vloeibare stikstof heeft namelijk direct een verdovend effect op de huid heeft. Dit maakt het vaak een relatief prettige manier van waterwratjes behandelen.
6. Waterwratjes uitknijpen
Verder is het echt heel belangrijk om te zorgen dat er niet aan de waterwratjes gekrabd wordt. Als je namelijk aan de wratjes krabt, geeft dit een groter risico op littekens. En deze gaan heel lastig weer weg. Ook parelwratjes (waterwratjes) uitknijpen is een slecht plan.
Een waterwrat uitknijpen zorgt er namelijk voor dat je huid stuk gaat, waardoor de kans groter is dat de wratjes ontstoken raken. Als een waterwratje ontstoken is, merk je dit vooral aan jeuk, roodheid, schilfering en er kan etter uitkomen. Ook kan een ontstoken waterwrat met pus verschijnen.
Bij een ontstoken waterwrat is het vooral belangrijk om er niet aan te zitten om verdere verspreiding te voorkomen. De waterwratjes zullen vanzelf indrogen, waardoor er korstjes opkomen.
